Maandag, 2 november 2015.

Het klaart inderdaad wat op. De zon laat zich zien. Voor de weg naar Swellendam hebben we besloten deels "Route 62” via Oudtshoorn te volgen. Het was weer een route over bergen en door dalen. En met weer veel verschillen in natuur. In Oudtshoorn zijn we even gestopt voor een kopje koffie en iets erbij. Bij het parkeren werden we geassisteerd door Joseph, een enthousiaste 56 jarige die zich had ingeschreven voor een marathon. Als leeftijdsgenoten even op de foto.
Weer verder. Even voor Barrydale gestopt bij “Ronnie’s sex shop”. Een begrip langs deze route. Met seks niks te maken, behalve dat de bar vol hangt met BH’s en slipjes. Hier hebben we allebei een milkshake gedronken en natuurlijk foto’s gemaakt van deze bijzondere locatie. Door naar Swellendam. Onze volgende verblijfslocatie ligt eigenlijk iets daarvoor in Buffelsjag Rivier.
Toch eerst maar even kijken wat er in Swellendam te doen is. Genoeg, in ieder geval om vanavond te eten. Terug naar Buffeljags Rivier. Over een onverharde weg en vervolgens via het erf van een farm over een landweg, naar…………. Weer iets heel bijzonders, “De Wagenhuis”. Dit is echt moeilijk te omschrijven. Hiervan moet je de foto’s zien en/of opzoeken via Google. Het klopt echt met de plaatjes.
Al wuivend werden we ontvangen waar we de auto moeten parkeren. We werden ontvangen door een Engels sprekende “Anneke”. Een heel aardige vrouw. Ze wees ons de verblijfslocatie en onze kamer. We mochten zelfs nog onze kamer kiezen. Ja, ja zelfs de bruidssuite, maar dat vonden we te gênant. Dus maar gekozen voor de mooiste van de andere twee mogelijkheden.
En wat nu. Ik, Wim, krijg mijn koffer niet meer open. Met het sluiten is er waarschijnlijk in het slot iets mis gegaan. Dan maar oplossen met grof geweld. Gevraagd om een schroevendraaier en een tang. Met vereende krachten ging het koffer open. Maar zien hoe we dit voor de terugreis organiseren.
Op zoek naar een eetgelegenheid in Swellendam. Even wat gezocht en uiteindelijk gekozen voor “Fire 10”. En wie komen we daar weer tegen, Franny en Ton die we ook in Knysna getroffen hebben.
Allebei lekker Rumpsteak gegeten. Willen we afrekenen, doet het pinapparaat het niet. Niet genoeg cash bij me, dus even naar een geldautomaat. Ondertussen bleef Jolanda in het restaurant en komt in contact met een stel uit oorspronkelijk België. Hij had jaren in Namibië gewoond, zij was gescheiden van een Afrikaanse muzikant. Samen woonden ze in Durban en waren op doorreis naar Kaapstad waar hij zijn broers zou ontmoeten. Heel aardige mensen. Zij gaf haar mailadres en telefoonnummer, voor als we informatie wilden over Namibië of anderszins. Hij nodigde ons uit om eens naar Durban te komen, dan zou hij ons daar de omgeving laten zien.
Toen in het pikke donker weer naar onze zo mooie maar afgelegen locatie. Morgen vervolgen we onze reis naar Hermanus.